Verhildersum

Het witte tuinmeubilair van Borg Verhildersum

Op het terrein voor de borg staat een witte set tuinmeubilair van gietijzer. Op een niet zo goede maandagmorgen eind jaren 70 was dat verdwenen. Er waren verschillende scenario’s mogelijk: het kon gestolen zijn, maar het zou ook kunnen dat baldadige jeugd de stoelen in de gracht gekieperd had. Mijn man, Nico Bakker , werkte in die tijd als opzichter bij het waterschap Ommelanderzeedijk, waar Ru Clevering voorzitter van was. Nico kreeg het verzoek bij de voorzitter langs te komen. Die vroeg hem of hij, vanwege zijn wadloopactiviteiten , een duikpak (surfpak) had.

De situatie werd uitgelegd en er werd gevraagd of meneer Bakker zo goed zou willen zijn om (na werktijd) in surfpak de gracht te inspecteren om het meubilair te zoeken. Nico (2 meter lang) vroeg een collega- wadgids, die ook lang is, om hem daarbij te helpen. In surfpak en met wadloopstokken stapten ze de gracht in. Mevrouw Clevering gaf vanaf de brug aanwijzingen. De gracht was zo diep dat ze net hun hoofd boven water hielden tussen de waterlelies door. Na diverse keren heen en weer gelopen te zijn stuiten ze op een obstakel : de eerste stoel was gevonden! Na een uurtje stond het meubilair weer op de kant, het setje was weer compleet

De mannen moesten met mevrouw Clevering mee de borg in. In de gang bij de keuken konden ze zich omkleden , terwijl mevrouw haar man telefoneerde. “Clevering, met mevrouw, je moet dadelijk hier komen, en neem ook een borrel mee. Het meubilair is terecht Na enige tijd kwam Clevering  de borg binnengestapt met een mandje aan de arm, met daarin een stevige franse cognac en een aantal glazen. Gezeten op het pluche in de borg werd een borrel gedronken op het opgeviste tuinmeubilair.